Yiannis Ritsos...και να αδελφέ μου... and so my brother

Και νά, αδελφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα-ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα ― δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί
θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουν το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη
έτσι να λέμε πια τα σύκα: σύκα, και τη σκάφη: σκάφη,
κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: «τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα». Αυτό θέλουμε και μεις.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο
εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Καπνισμένο τσουκάλι, 88-97. Μετακινήσεις (1942-1949). Ποιήματα, Β´. Εκδόσεις «Κέδρος», 1961. 250.

And in english....

And so my brother, at last we have learned how to discuss
quietly, peacefully and plainly
We understand each other now- nothing more is needed.
And tomorrow I say, things will be even simpler
We will find those words that carry the same wight, in all hearts, on all lips
so that from here on we cann tell things as they are; we can call a spade a spade,
and in this way others will smile and say: "I can write a hundred
such poems in an hour". That after all is what we want.

Since my brother, we do not sing in order to be conspicuous in the world
We sing to unite the world.

(1942- 1949). Smoking pot in Movements.